Aslında birçok hayvansever açısından oldukça üzüntü ya da dehşet verici olsa da sokaktaki kedi köpekler de dahil olmak üzere doğanın kendi işleyişinde onlar açısından son derece fayda sağlayan bir durum!
Vahşi doğa ya da kendi çevremizde çok daha sık gördüğümüz hayvanlar kendi yaşam şartları çerçevesinde her daim bazı tehditler ve bunun akabinde kendileriyle beraber yavrularını koruma içgüdüsünü her zaman güdüyor. Bu durum evde baktığınız son derece güvenli koşullar ve en ufak tehdit hissetmeyecek evcil kedilerde dahil sıklıkla görülebiliyor. Özellikle ebeveyn olan hayvanların kendi yavrularını yemesi ve ortadan yok etmesinin ardında farklı farklı nedenlerin ayrıntılarına göz atalım.
Dişi hayvan doğum sonrası yavrularını emzirebilmek için fazlasıyla enerji ve besin ihtiyacına gerek duyduğu bilinen bir gerçek! Ortamda içlerinden zayıf görünen ya da hastalıklı yavruyu yemesi hem diğer yavruların daha rahat beslenmesine kolaylık sağlarken hem de kendine ekstra besin takviyesi yapmasına olanak sağlıyor. Yumurtadan çıkan kuşlar içerisinde en son doğan ya da zayıf görünen kuşun annesi tarafından metrelerce yüksekteki yuvadan atılması, yuvada kalan diğer kuşların doğada var olabilmesi için aslında son derece büyük bir amaca sahip.
Sokak kedi ya da köpeklerinin ne kadar zorlu şartlarda yaşarlarsa yaşasınlar neden çok güçlü ve hastalıklara karşı dayanıklı olduğunu detaylı düşündünüz mü? Aynı şekilde vahşi doğada da işleyiş böyle devam ediyor. Zayıf ve gelişimi yavaş olan yavrular anneleri tarafından yuvanın dışına itilerek hem kardeşlerinin arkasında kalmasına izin verilmiyor hem de zayıflığı neticesinde oluşabilecek sağlıksız gen aktarımının önüne geçiliyor.
Bazen tam tersi senaryolarda diğer erkek hayvanlarda karşı saldırı olarak gerçekleşebiliyor. Yavrusuyla ilgilenen dişi hayvanın yavrularını ortadan kaldırma ya da yumurtalarını koruyan dişi hayvanın yumurtalarını yeme içgüdüsü sayesinde dişiyle tekrar çiftleşme şansı yakalamalarını ve dişinin üretkenliğinin artmasına neden olabiliyor.
Bazı durumlarda hayvanların türüne göre kimi zaman yavruyu öldürme aşamasında kalırken kimi zaman ise dişi ebeveynin yavruyu yiyerek arkada herhangi koku ve iz bırakmayacak kadar içgüdüsel davranmasına yol açabiliyor. Her ne koşulda olursa olsun arkada kalanların ve yuvanın her daim başka yırtıcı hayvanlarda tarafından saldırıya maruz kalmasını istemeyen dişi ebeveynlerin bu davranışı, bizim açımızdan son derece zalimce görünse de bakmakta zorunda oldukları diğer yavruların çok daha sağlıklı büyümeleri ve beslenebilmeleri açısından son derece önem arz ettiğini az çok anlamamız gerekiyor.